सम्मामिष तलावाची पायवाट (ट्रेल)

सम्मामिष लेक हे एक सरोवर आहे ज्यात सुमारे १० मैलांचा रस्ता आहे. विमलने आज तलावाभोवती सायकल चालवायचं ठरवलं. या तलावाच्या उत्तरेला मेरीमूर पार्क तर दक्षिणेला इंटरस्टेट ५ आहे. या लांब अंडाकृती तलावाभोवती सायकलवरून फिरता येते.

विमलने तलावाच्या पश्चिमेकडील त्याच्या घरापासून सायकल चालवायला सुरुवात केली. तलावाच्या पश्चिमेकडील बाजूला स्वतंत्र घरे आहेत. ही घरे रस्त्याच्या उतारावर आहेत. जर तुम्ही तलावाच्या बाजूच्या रस्त्यांवरून ती पाहिली तर तुम्हाला केवळ घरांची छप्परेच दिसतील. रस्ते अधिक उंचावर असतील आणि घरे खोर्‍यात असतील.

तलावाभोवती एक सायकल मार्ग आहे, आणि विमल त्या रस्त्यावर सायकल चालवत होता. रस्ता वर चढावलेला होता, आणि विमलला सायकल चालवताना दम लागत होता. लवकरच वासा पार्क आले. वासा पार्क ही खाजगी मालमत्ता आहे, आणि सायकल मार्ग केवळ रस्त्याच्या एका बाजूला असल्यामुळे वेगाने येणाऱ्या वाहनांना सामोरे जाणे कठीण होते. निसर्गसौंदर्य नसल्याने ते विमलसाठी कंटाळवाणे नव्हते. त्याने अनेकदा त्याचा वेग आणि त्याने कापलेले अंतर तपासले. 

त्या रस्त्यावर एक लहान दुकान आहे, कदाचित त्याला सुविधा दुकान म्हणतात. विमलने तिथे कॉफी घेतली, आणि थंडगार वारा ताजेतवाने करत होता. तिथून पुढे जात त्याने रशियन शाळेची सीमा पार करून इसाक्वाह भागात प्रवेश केला. 

तो I-90 च्या बाजूने सायकल चालवत होता, आणि या मार्गावर उतार असल्याने पेडलिंगची गरज नव्हती. सायकल मोटरसायकलसारखी वेगाने खाली येत होती. विमलने वेग नियंत्रित करण्यासाठी ब्रेक दाबला. I-90 वर वाहने वेगाने चालत होती, आणि विमलला असे वाटले की तोही त्यांच्यासारखा वेगाने चालत आहे. त्याच्या चेहऱ्यावर लागणारी वाऱ्याची झुळूक खूप दिलासा देणारी होती. कॉस्टकोपासून रस्ता सपाट आणि सरळ होता. विमल आरामात सायकल चालवत होता. त्याला रहदारीतून (ट्रॅफिक मधून) जावे लागले आणि अनेक लाल दिवे ओलांडून तो ईस्टलेक रोडवर पोहोचला. 

ईस्टलेक रोड हा नवीन रस्ता आहे आणि केवळ पायी चालणाऱ्यांना आणि सायकलस्वारांना तो रस्ता वापरण्यास परवानगी आहे. तेथे काही मोजकेच चालणारे आणि काही सायकलस्वार होते. विमलने आनंदाने एक सूर गुंजवला आणि थंडगार वाऱ्याचा आनंद घेत सायकल चालवली. बांधकामाच्या कामासाठी डायव्हर्शन बोर्ड होता, तेथून विमलने वळसा घेतला. तो मोटार वाहनांच्या रहदारीसह गेला. पुन्हा एकदा उतार लागला आणि विमलने वेग घेतला. लांबच्या सायकल प्रवासात असे उताराचे मार्ग आरामदायक, घाम आणि थकवा कमी करणारे ठरतात.   

डायव्हर्जन संपले आणि रस्ता पुन्हा ईस्टलेक रोडशी जोडला गेला. अनेक लोक चालत आणि स्कूटरवरून जात होते. तिथे एका लहान पार्क मध्ये विमलने थोडा वेळ विश्रांती घेतली. काही लोक मासेमारी करत होते आणि मुले तलावात पोहत होती. त्यांनी मासे बार्बेक्यूमध्ये शिजवले आणि खाल्ले. काहीजण जल स्कूटर चालवत होते; काहीजण लांब बोटी चालवत होते। खूप गोंगाट असूनही मनोरंजक वाटत होते. तलाव एक मजेदार ठिकाण आहे आणि तेथे येणाऱ्या लोकांना खूप आनंद देतो. सम्मामिष हे त्या भागात राहणाऱ्या जमातीचे नाव आहे. त्यामुळे या सरोवराला सम्मामिष हे नाव पडले. 

थोडा वेळ विश्रांती घेतल्यानंतर, विमलने पुन्हा सायकल चालवायला सुरुवात केली. त्याने मेरीमूर पार्कमधून सायकल चालवली आणि १० मैलांची सायकलिंग मोहीम पूर्ण केली. सुखद वारा आणि कठीण नसलेला भूभाग यामुळे त्याचा अनुभव संस्मरणीय बनला. १ तास आणि ३० मिनिटांत अंतर पूर्ण करणे वाईट नव्हते, असे त्याला वाटले. हि मोहीम पूर्ण करून त्याला आनंद आणि अपार समाधान मिळाले.